Kokende olie verminkte 2/3 van het lichaam van de 7-jarige Dieu. De pijn moet ondraaglijk zijn geweest. Niet alleen de aanblik van de wonden was verschrikkelijk, de angst in de ogen van het kind was het pijnlijkst.
Toen het medisch team in oktober 2017 aankwam, stond in de wondzorgzaal een zevenjarig jongetje hartverscheurend te huilen. Zijn lichaam was voor 2/3 verbrand door kokende olie. Hij werd anderhalve maand behandeld in een ‘centre de santé’. Hij moet vreselijke pijnen hebben gehad en het was wonderbaarlijk dat hij het overleefd had.
De verpleegkundige wou een kompres losrukken van de wonde, het was helemaal ingekleefd op het rauwe vlees. Het kind werd aangemaand niet te huilen… Marianne heeft die behandeling een halt toegeroepen en heeft de wondzorg overgenomen.
Een grote oppervlakte op de rug en de achterkant van het dijbeen vertoonde een volledig open wonde, en er waren nog heel wat kleinere plekjes ‘rauw vlees’. Dit kan je onmogelijk pijnloos behandelen. Daarom heeft Francesca het kind even een korte anesthesie gegeven. Dieu was mager, het spuitje Ketalar (anestheticum dat nog veel gebruikt wordt in de brousse) in zijn billetje deed ook al pijn. Het patiëntje werd gebaad in carrel (de ouderwetse manier) en dan werd zijn rugje met een pincet zorgvuldig vrijgemaakt van de harde, dikke korsten. Daarna werden de open wonden met vochtige carrelkompressen afgedekt en helemaal ingepakt. Vier dagen werd hij door Marianne verzorgd onder anesthesie. De behandeling sloeg aan. Uiteindelijk werden de wonden 1 week behandeld met vochtige doeken om dan over te stappen op zalf. Vanaf de vijfde dag gebeurde dat zonder verdoving. Langzaam maar zeker kreeg hij vertrouwen in ons en wist hij dat hij ‘met zachtheid’ behandeld werd. Al van de 2e week was hij vol vertrouwen en kon hij eindelijk glimlachen.
Ondertussen weten we dat Dieu het ziekenhuis verlaten heeft. Marianne kijkt er naar uit om hem bij een volgende missie met zijn volle, blije glimlach terug te zien.
Inmiddels heeft zij vanuit België de begeleiding van de wondzorg en van de opleidingen overgenomen – niet enkel de wondzorg zelf, maar ook wat de omgang met patiënten betreft.
Reactie plaatsen
Reacties