Bij valavond op een dag in juni 2013 kwam een ouderpaar in het ziekenhuis aan met hun verzwakte, geel uitziende baby. Hij was amper 1 week oud. Bij de geboorte woog hij 3 kg, nu nog amper 2 kg. Zij waren ’s ochtends met de fiets vertrokken uit hun dorp, zo’n 65 km verderop, over zanderige en hobbelige wegen. Afstanden zijn groot in Afrika.
Een sterk opgezwollen buikje wees op een obstructie. Een echografie wees uit dat er inderdaad een probleem was met de darmen, maar ook dat kleine Samuel geen andere afwijkingen had. Er was een dringende chirurgische ingreep nodig.
Bij het plaatsen van een infuus zag je de levenswil van de kleine baby: het was een vechtertje!
Bij het openen van het buikje bleek al gauw dat Samuel geboren werd zonder dikke darm. Dr. Trésor, pas sinds januari 2013 aan het werk in het ziekenhuis, werkte met een minimum aan materiaal en een maximum aan kennis en kunde, en heeft een kunstmatige anus aangelegd. Zonder die ingreep zou het kindje jammer genoeg niet kunnen overleven. ’s Anderendaags had hij al een mooie huidskleur en lag er rustig en vredig bij. De ouders waren niet alleen blij met deze ingreep, maar ook met de opvang. Ze hebben immers geen familie in Bumba en stonden er alleen voor. In Afrika hangt zorg vast aan de solidariteit van de familie, die instaat voor drinken en eten voor de patiënt.
In dermate povere omstandigheden is het opereren van een 1 week oude baby geen sinecure. Iedereen was zo blij dat de operatie gelukt was, dat de zusters Samuel een nieuwe naam gaven: FRAMASOR – voor FRAncesca, MArianne, TréSOR.
Jammer genoeg overleed Framasor enkele maanden later…
Reactie plaatsen
Reacties